Καλεσμένη στο “Νωρίς Νωρίς” της Τρίτης (2/12) ήταν η Θεοδώρα Σιάρκου. Πρωταγωνιστώντας στην παράσταση Terror, η γνωστή ηθοποιός μίλησε για την επαγγελματική και την προσωπική της ζωή, ενώ εντύπωση προκάλεσε στη Μαρία Ηλιάκη το επάγγελμα του συζύγου της, ο οποίος είναι δύτης.
«Ο σύζυγός μου κάνει ελεύθερη κατάδυση με μπουκάλες και κάνει οτιδήποτε έχει σχέση με τον βυθό. Κοίταξε να δεις, είμαστε 20 χρόνια μαζί. Δηλαδή, εντάξει, έχω φάει πολλές φρίκες, πολλές αγωνίες, αλλά από ένα σημείο και μετά το παίρνεις απόφαση. Λες: “αυτό έχω, αυτό είναι. χορεύουμε με αυτό”», παραδέχεται η Θεοδώρα Σιάρκου.
«Ο μεγάλος μου γιος είναι 17, η μικρή μου, η Σοφία, 14. Ο μεγάλος είναι πενταήμερη τώρα στη Θεσσαλονίκη. Το ότι έχουμε δύο παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι το πιο ωραίο πράγμα που έχουμε κάνει στη ζωή μας, δεν είναι που έχουμε γίνει γονείς. Όλα τα μεγάλα δύσκολα, όλα τα μεγάλα καλά, χαρούμενα», εξομολογείται η ηθοποιός.
«Ο γιος μου έχει κατασταλάξει εδώ και χρόνια. Θέλει να γίνει μηχανολόγος μηχανικός. Ο στόχος του είναι το Πολυτεχνείο. Είναι στοχοπροσηλωμένος. Έχει φτιάξει το πρόγραμμά του, είναι συνεπής με τα διαβάσματά του, με τα φροντιστήρια του, με όλα του. Βρίσκει και το χρόνο του να ζει. Θα βγει με τους φίλους του Σάββατο βράδυ, θα πάει στο γυμναστήριο, θα πάει με τον μπαμπά του. Έχουμε και χόμπι περίεργα εμείς. Θα πάει με τον μπαμπά του κάθε Κυριακή στην πίστα στη Σταμάτα να τρέξουνε με τα τηλεκατευθυνόμενα αυτοκινητάκια τους», περιέγραψε η Θεοδώρα Σιάρκου για την οικογενειακή της ζωή.
«Η εφηβεία του είναι σε λογικά πλαίσια. Με ψυχραιμία γίνονται όλα. Μη νομίζεις, έχει αλλάξει και πάρα πολύ η ζωή μας. Με ψυχραιμία και με αγάπη ό,τι και να συμβεί οι γονείς είναι εκεί», υπογραμμίζει.
Η εμπειρία της ως προθιέρεια στην Ολυμπιακή Φλόγα
«Το 2006 ήμουν προθιέρεια στους Ολυμπιακούς αγώνες. 20 χρόνια πριν. Τότε πάλι δούλευα στην Πάτρα. Ήμουνα πάλι στο ΔΗΠΕΘΕ. Αυτή η εμπειρία ζωής δεν περιγράφεται με λόγια. Ήμουνα πολύ τυχερή, γιατί στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου είχα μια καθηγήτρια που για πάρα πάρα πολλά χρόνια ήταν υπεύθυνη για την τελετή αφής της Ολυμπιακής φλόγας. Ήταν αυτή που επέλεγε τις κοπέλες που θα πλαισιώσουν τον χορό.
Διάλεγε μαθήτριές της από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και απ’ την Κρατική Σχολή Χορού. Οπότε, όποιες κοπέλες είχαν έτσι λίγο ένα ανάστημα, έτσι ένα αρχαιοελληνικό ανάστημα, μια ιδιαίτερη ομορφιά και μία κατατομή και τα λοιπά και τα λοιπά. Ήμουνα λοιπόν πολύ τυχερή από το 1994, ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα στο ως απλή ιέρεια στο χώρο των της Αφής για την Ολυμπιακή Φλόγα στην Ολυμπία», περιέγραψε στο τέλος της συνέντευξης η Θεοδώρα Σιάρκου.
«Η αφή έγινε τον Νοέμβριο του 2005 για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς που έγιναν το 2006. Δεν είναι εύκολο να το περιγράψει κανείς με λόγια. Είναι ύψιστη τιμή. Είναι οι ενέργειες εκείνη τη στιγμή που ανάβεις τη φλόγα, νομίζεις ότι πραγματικά συνωμοτεί το σύμπαν, αλλά όλο το σύμπαν.
Δηλαδή, όταν αναφέρεσαι σε αυτή την προσευχή στον Απόλλωνα και λες “να ανάψει τη φλόγα για να ενωθούν όλοι οι λαοί της γης και να δώσει έμπνευση στους αθλητές να αγωνιστούν με ευγενή άμιλλα” είναι κάτι πέρα από σένα, πέρα από το ανθρώπινο. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μας, είναι ανατριχιαστικό. Είναι και ο χώρος που σε υποβάλλει σε μια τέτοια συνθήκη», εξομολογείται η Θεοδώρα Σιάρκου στην πρωινή εκπομπή της Δημόσιας Τηλεόρασης.
