Τα Χριστούγεννα έχουν έναν μοναδικό τρόπο να μας γυρίζουν πίσω στον χρόνο. Να μας συστήνουν ξανά με τον πιο αυθεντικό μας εαυτό, εκείνον που συγκινείται με μια αγκαλιά, ένα οικογενειακό τραπέζι, μια σκανταλιά κάτω από το δέντρο ή μια ανάμνηση που κουβαλά μέσα της αγάπη, απώλεια και ευγνωμοσύνη.
Οι συνεργάτες της Κατερίνας Καινούργιου στην Super Κατερίνα, ανοίγουν την καρδιά τους στο zappit και μοιράζονται τις πιο φωτεινές, τρυφερές χριστουγεννιάτικες στιγμές της ζωής τους.
Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης, η Φρόσω Κυριαζή, ο Χάρης Χρονόπουλος, η Δάφνη Μπόκοτα, η Βάσια Μαυράκη και ο Πέτρος Συρίγος αφηγούνται στο zappit ιστορίες γεμάτες γέλιο, νοσταλγία, αναμνήσεις από την οικογένεια, τους φίλους και εκείνη τη σιωπηλή συγκίνηση που μόνο οι γιορτές ξέρουν να γεννούν. Γιατί τελικά, τα ωραιότερα Χριστούγεννα δεν μετριούνται με δώρα, αλλά με ανθρώπους, μνήμες και συναισθήματα που μένουν για πάντα.
Στέφανος Κωνσταντινίδης
«Τα ωραιότερά μου Χριστούγεννα θυμάμαι ήταν όταν ήμουν μικρός, πολύ μικρός, κάπου εκεί στις αρχές του δημοτικού και ο Άγιος Βασίλης μου είχε φέρει το «Κάστρα και Πολιορκητές», ένα παιχνίδι της εποχής καμία 40ρια χρόνια πριν, με κάστρα που αποτελούνταν από τουβλάκια, πολιορκητικούς κριούς και καταπέλτες. Εγώ κι ο μπαμπάς στήσαμε τα κάστρα μας και ξεκινήσαμε τη δράση, όταν η μπάλα από έναν καταπέλτη έσπασε μια μπάλα απ’ το δέντρο. Ωχ, κοιταχτήκαμε κι οι δυο και ταυτόχρονα σκεφτήκαμε τι θα πει η μαμά. Αυτομάτως και ταυτόχρονα γελάσαμε και είπαμε να κάνουμε την σκανταλιά ακόμα πιο έντονη. Και σημαδέψαμε μαζί κι άλλες μπάλες. Μπαμπάς και γιος εν δράσει, μαζί, ως φίλοι που έχουν δεσμούς αίματος και απολαμβάνουν την σκανταλιά.
Είναι μια εικόνα, πέρα και πάνω απ’ τα όρια που ξεκάθαρα μου έθεταν οι γονείς μου στο μεγάλωμα μου και είχε τη σημασία της. Όταν κάνω «σκανταλιές» στη ζωή μου να τις ευχαριστιέμαι, να μην τις κρύβω απ’ τους γονείς μου και συνειδητά να είμαι έτοιμος για τις συνέπειες.
Αυτή η εικόνα μου λείπει απ’ τον μπαμπά που πια δεν είναι μαζί μας. Σ’ αγαπώ μπαμπά μου».
Φρόσω Κυριαζή
«Τα ωραιότερα μου Χριστούγεννα θυμάμαι ήταν στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, όταν βρίσκονταν εν ζωή η γιαγιά μου, η Φρόσω, και ο παππούς μου, ο Αντώνης. Τα περνούσα στο σπίτι των παππούδων μου βοηθώντας τη γιαγιά μου να μαγειρέψει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Εκείνη την εποχή στα γιορτινά τραπέζια μαζευόμασταν πάνω από 20 άτομα. Η αγάπη, η αγκαλιά, το βλέμμα και η θαλπωρή της γιαγιάς και του παππού είναι κάτι που νοσταλγώ και μου λείπει καθημερινά και για αυτό τα ωραιότερα Χριστούγεννα ήταν αυτά που περνούσα μαζί τους».
Χάρης Χρονόπουλος
«Τα ωραιότερά μου Χριστούγεννα θυμάμαι ήταν όταν, κάποια χρόνια πριν, ήμασταν όλοι λίγο πιο ανέμελοι και πιο χαλαροί. Ήταν μια περίοδος που, μετά από σπουδές και διάφορα άλλα, όλη η παρέα ενώθηκε ξανά και ήταν πολύ ωραία. Θυμάμαι ένα συνεχόμενο πάρτι ημερών — από το πρωί μέχρι το βράδυ γελούσαμε, χορεύαμε και διασκεδάζαμε. Για μένα τα Χριστούγεννα είναι αυτό: να είσαι με τους αγαπημένους σου ανθρώπους και να περνάς όμορφα, απλά και αληθινά».
Δάφνη Μπόκοτα
«Τα ωραιότερα Χριστούγεννα με τον μπαμπά μου, που είχε πάντα μια “πληροφορία” για τα δώρα που θα φέρει ο Άη Βασίλης. Ήταν πάντα σε μορφή γρίφου αυτή η πληροφορία. Έτσι λοιπόν γύρω στα 7 μου χρόνια μου αποκάλυψε ότι ανάμεσα στα άλλα δώρα θα μου φέρει κάτι “πικρό-γλυκό”. Μια βδομάδα βασανιζόμουν μέχρι να ανακαλύψω κάτω από το δέντρο, μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ πλάκα κουβερτούρα πικρή -γλυκιά, σαν την ανάμνηση που έχω από τα παιδικά Χριστούγεννα».
Βάσια Μαυράκη
Τα ωραιότερά μου Χριστούγεννα θυμάμαι ήταν όταν ήμασταν όλοι εκεί… Όταν όλοι όσοι αγαπούσα ήταν κοντά μου. Όταν δεν έλειπε κανείς. Όταν ο πόνος της απώλειας ήταν άγνωστος.
Πάντα στα Χριστούγεννα αυτά θα επιστρέφω, στα τελευταία, στα ωραιότερα που τότε δεν γνώριζα πως ήταν.… Στα ωραιότερα που δεν θα έχουν μέτρο σύγκρισης με τα μελλοντικά…
Η Σελήνη μου είναι η μνήμη μου και σε αυτή υπάρχουν καταγεγραμμένα όλα τα Χριστούγεννα της ζωής μου. Είναι η στέρνα αυτή της Ψυχής η Σελήνη, εκεί που οι μνήμες περιμένουν στοιβαγμένες για να ανασυρθούν.
Κάθε Χριστούγεννα μετά τα τελευταία τα ευτυχισμένα, βουτάω το χέρι μου μέσα και βγάζω θύμισες…
Είθε τα Χριστούγεννα του 2025 να μην λείψει κανείς. Κανείς να μην στοιβαχτεί σαν μνήμη κοιμισμένη, αλλά να είναι όλοι εκεί παρόντες ζωντανοί , Ήλιοι φωτεινοί… Ζήστε τα Χριστούγεννα κάθε σας φορά, χορτάστε τα με αυτούς που αγαπάτε γιατί πάντα οι Ήλιοι θα δύουν και οι Σελήνες θα ανατέλλουν…
Πέτρος Συρίγος
Τα ωραιότερά μου Χριστούγεννα θυμάμαι ήταν όταν μαζευόμασταν όλη η οικογένεια μαζί, για να φάμε. Μέχρι που έμαθα εγώ να μαγειρεύω και βάζουν εμένα.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
