Ο Σταμάτης Φασουλής βρέθηκε σήμερα καλεσμένος στο πλατό της εκπομπής “Buongiorno”. Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας μίλησε αρχικά για τον θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου και τον επικήδειο που εκφώνησε στην κηδεία του.
«Περισσότερο εκπροσώπησα την φιλία μας με τον επικήδειο. Για δέκα χρόνια ήμασταν κάθε μέρα σχεδόν μαζί», ανέφερε αρχικά ο Σταμάτης Φασουλής.
Ο Σταμάτης Φασουλής είπε στη συνέχεια: «Ο σκηνοθέτης δεν είναι ένα πράγμα, είναι διαφορετικός απέναντι στον εκάστοτε ηθοποιό, πρέπει να προσαρμόζεται. Την ώρα της πρόβας διαμορφώνουμε συστήματα, και αυτό είναι το παν στο θέατρο. Δεν είναι να επιβάλλω τίποτα ούτε να μου επιβάλλουν.
Έχουν αλλάξει οι εποχές. Δεν ήμουν ποτέ αυταρχικός, ίσως στη αρχή της δουλειάς και αυτό από ανασφάλεια. Ο ηθοποιός αν πιστέψει ότι κινδυνεύει στα χέρια σου, εκεί θα αντιδράσει. Όταν αισθανθεί ότι θα τον προστατεύσεις, ακόμη και το να «φωνάξω» θα το πάρει ως οδηγία».
Ο Σταμάτης Φασουλής ανέφερε επίσης: «Δεν έφυγε ποτέ η ανασφάλειά μου. Την στιγμή της δημιουργίας όμως δεν είμαι, αλλά στη ζωή μου είμαι. Για να αντιμετωπίσω τις ανασφάλειές μου παλαιοτέρα έπινα, τώρα δεν πίνω καθόλου. Δεν έχω την ανασφάλεια της αποδοχής, πάντα αισθάνομαι έξω από τα νερά μου στην ζωή, εκτός από το θέατρο που νομίζω ότι «κολυμπάω».
Αισθάνομαι ότι δεν είμαστε αποδεκτοί από την κοινωνία, και πρέπει να το κερδίσω. Ο καλλιτέχνης θέλει να τον αγαπάνε, ας είμαστε ειλικρινείς. Το έχω ανάγκη αυτό. Η ζωή μου ήταν μοναχική. Έπινα ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα, αυτό κράτησε 10 χρόνια».
Ο Σταμάτης Φασουλής υπογράμμισε στη συνέχεια: «Εάν ήθελα να ζήσω εκ νέου ένα αίσθημα, θα ήταν ένας έρωτας. Δεν ξέρω αν θα ήταν με τον ίδιο άνθρωπο. Το αίσθημα είναι πάνω από τον άνθρωπο. Δεν σκέφτηκα ποτέ να έχω ένα παιδί. Στην εποχή μου δεν ήταν το “ιδανικό” το να έχεις οικογένεια λόγω του “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”. Πίστευα ότι στην ζωή είμαι εγώ το παιδί στην οικογένεια. Δεν ζω την ζωή που θα ήθελα αλλά την φαντάζομαι».
