Ο Μάριος Ψαριανός, ένας καλλιτέχνης που συνδυάζει την αλήθεια του δημιουργού με την ευαισθησία του ερμηνευτή, παρουσιάζει το Μέρος Α’ του Άλμπουμ του με 5 νέα τραγούδια και τίτλο “Η Εποχή Της Αποσύνδεσης”— ένα προσωπικό, βαθιά ειλικρινές μουσικό αποτύπωμα, όπου η μελωδία και η εσωτερικότητα συναντούν την έντεχνη έκφραση.
Με μουσική και στίχους γραμμένα εξολοκλήρου από τον ίδιο, η “Εποχή Της Αποσύνδεσης” αποτελεί ένα ταξίδι μέσα από τις αντιφάσεις, τους φόβους και τις μικρές αναλαμπές φωτός που συνθέτουν την ανθρώπινη εμπειρία.
Πρώτο χαρακτηριστικό δείγμα από την Εποχή Της Αποσύνδεσης είναι το «Μπλουζ των Τριάντα», ένα τραγούδι που αποτυπώνει έναν έντονο εσωτερικό αγώνα. Ο Μάριος μιλά για την καταπίεση, τη μοναξιά και την εξάντληση της προσπάθειας, αλλά και για μια βαθιά ρομαντική ψυχή που ζει τον έρωτα σαν άγριο θηρίο: δυνατό, ανεξέλεγκτο, ικανό να τον καταπιεί και να τον αφήσει μισό.
Στιχουργικά, μέσα από επαναλαμβανόμενα «Ίσως μια μέρα…», γεννιέται η ανάγκη για μεταμόρφωση και προσωπική αναγέννηση — ένα ξέσπασμα ελπίδας, η επιθυμία να ξυπνήσει «με φτερά» και να μπορέσει κάποτε να φωνάξει «είμαι καλά». Και ύστερα είναι η πιο δυνατή εικόνα και μεταφορά ανάμεσα στους στίχους, το «έχω έναν ήλιο για ψυχή», που γίνεται ο πυρήνας του τραγουδιού: μια ψυχή φωτεινή αλλά φυλακισμένη, που παλεύει να σπάσει το κλουβί της.
Το video clip, σε σκηνοθεσία Στάθη Παυλίδη, γυρίστηκε στην Αθήνα, με πλάνα από στενά με θέα κι από έναν λόφο την ώρα του ηλιοβασιλέματος, αποτυπώνοντας την αστική μελαγχολία και την εσωτερική πάλη του τραγουδιού.
Ο Μάριος Ψαριανός, γιος του σπουδαίου Δημήτρη Ψαριανού, μεγάλωσε από μικρός μέσα στη μουσική, σμιλεύοντας τη δική του ταυτότητα. Με σπουδές κιθάρας σε ανώτερο επίπεδο και με μια φωνή που ακουμπά το έντεχνο , συνεχίζει το προσωπικό του ταξίδι δημιουργώντας τραγούδια που μιλούν για τις αληθινές στιγμές της ζωής.
Η Εποχή Της Αποσύνδεσης, που κυκλοφορεί από τη Sony Music Greece και περιλαμβάνει τα τραγούδια Μπλουζ των Τριάντα, Αποσύνδεση, Φως, Φωτιά και Στάσου Λίγο, σηματοδοτεί μια νέα αρχή για τον ταλαντούχο καλλιτέχνη — δυνατή, ειλικρινή και βαθιά ανθρώπινη.
