Την τελευταία της πνοή σε ηλικία 88 ετών άφησε η Ντόρα Γιαννακοπούλου. Η σπουδαία καλλιτέχνιδα υπηρέτησε με την ίδια επιτυχία τη μουσική, το θέατρο και τη λογοτεχνία, αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο αποτύπωμα στον ελληνικό πολιτισμό.
Η Ντόρα Γιαννακοππούλου ξεκίνησε την καριέρα της από τις εμβληματικές ερμηνείες στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, τα οποία ταξίδεψαν σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας ως πράξη αντίστασης, ενώ αργότερα κέρδισε την αγάπη του κοινού και μέσα από τις σελίδες των βιβλίων της, κάποια από τα οποία μεταφέρθηκαν με τεράστια επιτυχία στο θέατρο και στην τηλεόραση.
Η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, εξέφρασε τη βαθιά της θλίψη για την απώλεια της δημιουργού, χαρακτηρίζοντάς την ως μια γυναίκα που σφράγισε τον πολιτισμό μας σε πολλές εκφάνσεις του. Στη δήλωσή της, η Υπουργός τόνισε πως για την Ντόρα Γιαννακοπούλου μιλούν τα τραγούδια της και οι ποιοτικές της εμφανίσεις στο θέατρο και τη μεγάλη οθόνη, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στο πέρασμά της στη λογοτεχνία με έργα ολοκληρωμένα που επανασυστήθηκαν στο ευρύ κοινό μέσα από τη μικρή οθόνη.
Κλείνοντας, η κυρία Μενδώνη υπογράμμισε τη στάση της ως συνειδητή πολίτιδα και την προσφορά της στον αγώνα κατά της δικτατορίας, απευθύνοντας τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της.
Το έργο της Ντόρας Γιαννακοπούλου
Η Ντόρα Γιαννακοπούλου και η φωνή της ταυτίστηκε απόλυτα με το έργο του Μίκη Θεοδωράκη. Το κοινό την αγάπησε μέσα από εμβληματικά τραγούδια, όπως το «Εκείνος που σου χάρισε το πλεκτό σου φουστάνι», το «Όμορφη Πόλη», το «Κράτησα τη ζωή μου» και φυσικά το «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου».
Οι ερμηνείες της σε δίσκους όπως το «Επιφάνεια» και το «Ένας Όμηρος» παραμένουν κλασικές, καθώς κατάφερε να δώσει μια μοναδική, δωρική χροιά στα μελοποιημένα ποιήματα του Σεφέρη και του Μπρένταν Μπίαν.
Στον χώρο της λογοτεχνίας, το πιο γνωστό της έργο, «Η Πρόβα του Νυφικού», μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη από τον Κώστα Κουτσομύτη και καθήλωσε εκατομμύρια τηλεθεατές, ενώ ακολούθησαν και άλλα επιτυχημένα μυθιστορήματα όπως «Ο Μεγάλος Θυμός», το «Αμαρτίες Γονέων», η «Έρση» και το «Πεθαίνοντας στην Αθήνα».
