Zappit

Λιβύη: «Μπαμπά φτάσαμε, καλά είμαστε» – Το μήνυμα που πήρε από τον γιο του πριν το φρικτό δυστύχημα

"27 χρονών ήταν παντρεμένος. Τι άλλο να σας πω; Δεν υπάρχει άλλο κάτι", αναφέρει ο πατέρας ενός εκ των θυμάτων στο φριχτό τροχαίο στη Λιβύη.

Δεν μπορεί να πιστέψει ο πατέρας ενός από τα πέντε μέλη της ελληνικής αποστολής που έχασαν τη ζωή τους στη Λιβύη το τραγικό συμβάν. Ο πατέρας ενός των εκ θυμάτων μίλησε στην εκπομπή Live News αποκαλύπτοντας πως ο γιος του του έστειλε ένα μήνυμα μόλις έφτασαν στην Λιβύη. Τίποτα όμως δεν προμήνυε την τραγωδία που θα σημειωνόταν στη συνέχεια.

«Ήταν στο τμήμα Αλεξιπτωτιστών. Στον στρατό έχει 8 χρόνια. Στη Λιβύη δεν ξέρω, πρέπει αν ήταν η πρώτη φορά, αλλού πήγε. Έφτασε Αίγυπτο, Ουκρανία, πήγε σε πολλά κράτη.

Χτες το μεσημέρι, μία η ώρα, μου έστειλε ένα μήνυμα, γιατί δεν έχουν τηλέφωνα. Μου έστειλε ένα μήνυμα “μπαμπά, φτάσαμε, καλά είμαστε”. Από εκεί και πέρα καμία επικοινωνία. 27 χρονών ήταν παντρεμένος. Τι άλλο να σας πω; Δεν υπάρχει άλλο κάτι…».

Να σημειωθεί ότι στο τροχαίο δυστύχημα σκοτώθηκαν 3 στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ένας υπαξιωματικός κι δύο νοσοκόμες μαζί με άλλα δύο αδέρφια που ήταν διερμηνείς.

Στην εκπομπή Live News μίλησε και η νονά της Εύης, της νοσηλεύτριας η οποία έχασε τη ζωή της στο τροχαίο στην Λιβύη. Όπως είπε η Βάσω Μώραλη, νονά της 40χρονης Εύης, με την οικογένεια γνωρίστηκε όταν πήγε σαν νεαρή ρεπόρτερ να καλύψει την κηδεία του θείου της Εύης.

«Αγαπηθήκαμε με τη μητέρα του και όταν παντρεύτηκε ο μικρός αδερφός του μακαρίτη, θέλησε η οικογένεια να βαφτίσω το ένα από τα δύο παιδιά», είπε

Η ίδια δήλωσε σοκαρισμένη με το θάνατο της Εύης και την περιέγραψε ως ένα φωτεινό πλάσμα που διψούσε για γνώση.

«Η Εύη, το κορίτσι μας. Ένα φωτεινό πλάσμα από βρεφική ηλικία, ένα φωτεινό πλάσμα, γεμάτο χαμόγελο, αθωότητα, καλοσύνη και γνήσιο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Ήταν ένα γενναίο παιδί που αντιμετώπισε όλες αυτές τις δοκιμασίες της ζωής με απίστευτη αντρειοσύνη. Στάθηκε στην οικογένεια και τους γονείς της μετά από τέτοιο πλήγμα και πάντα διεκδικούσε κάτι ανώτερο, όχι υλικό, ηθικό».

«Τελείωσε την Στρατιωτική Σχολή Νοσηλευτικής. Ήταν πολύ περήφανη που υπηρετούσε τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Έβλεπε τον εαυτό της ως συνέχεια του θείου της και δεν σταματούσε ποτέ να παίρνει γνώσεις, νέες εμπειρίες, νέες εξειδικεύσεις», είπε.