Ποιός χαρακτήρισε βαριεστημένη την Κατρίν Ντενέβ και φασολάδα το «χαβιάρι» του Σμαραγδή;
Τα σκληρά λόγια που θα κάνουν αίσθηση...!
Η νέα ταινία του Γιάννη Σμαραγδή έχει προκαλέσει αίσθηση από την πρώτη μέρα της προβολής της στους κινηματογράφους και έχει διχάσει κοινό και κριτική επιτροπή. Ανάμεσα στους επικριτές της είναι και ο καταξιωμένος και συνάμα καυστικός Δημήτρης Δανίκας, ο οποίος μέσα από τη στήλη του στην επφημερίδα «Τα Νέα» στόλισε για τα καλά την ταινία!
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ
«Δύο τα εμπόδια πάνω στα οποία σκόνταψε η σκηνοθεσία. Και τα δύο αμιγώς made in Greece. Το πρώτο ότι ήθελε να τα πει όλα. Και όταν λέω «όλα», εννοώ «όλα». Έτσι καταστρέφεται η αφηγηματική ροή. Έτσι η ταινία αποτελείται από διάσπαρτα και πάσης φύσεως «επεισόδια». Κι έτσι τα πολλά «επεισόδια» συνιστούν μαγιά τηλεοπτικής σειράς. Το δεύτερο, ότι μιμείται αλλά δεν είναι ακριβώς μεγάλη παραγωγή.
Πράγμα που σημαίνει ότι τα λεφτά δεν ήταν αρκετά προκειμένου να πραγματοποιηθεί η βαθύτερη επιθυμία του Σμαραγδή για μια επικολυρική τοιχογραφία, τόσο βιογραφική όσο και ιστορική. Έτσι το βεστιάριο φτωχό. Έτσι περίπου χάρτινο το ντεκόρ.
Έτσι κάθε σκηνή μάχης ή ναυμαχίας μοιάζει με παιχνίδι παιδικό. Έτσι και με την εξαίρεση του γερμανού πρωταγωνιστή Σεμπάστιαν Κοχ, αλλά και του Αργεντινού Χουάν Ντιέγκο Μπότο, ακατάλληλο το καστ των ηθοποιών. Για παράδειγμα, δηλαδή, σε καμία σκηνή δεν υπάρχει ίχνος ελκυστικής γυναικείας παρουσίας. Ούτε ακόμα στο πολυτελές πορνείο της Αγίας Πετρούπολης. Λόγου χάρη, η Έλενα, η δεύτερη γυναίκα του Βαρβάκη, είναι κατ' εκείνον «όμορφη».
Ρητορικά. Στην πραγματικότητα τίποτα πάνω της δεν σε συγκινεί. Ετσι, δεύτερο και μικρομεσαίο το επίπεδο της παραγωγής. Τουτέστιν, με πορδές δεν βάφονται αυγά. Το ερώτημα απλό: ποια στο καλό είναι η βασική σύγκρουση πάνω στην οποία βασίζεται και δικαιώνεται αυτή η πολυδιαφημισμένη ιστορία; Του Βαρβάκη με τους σφετεριστές της ελληνικής επανάστασης; Μα αυτό καταλαμβάνει ελάχιστο χρόνο.
Του Βαρβάκη με την εξουσία; Μα η Αικατερίνη η μεγάλη τον τίμησε με λεφτά και δόξες. Του Βαρβάκη με τους έρωτές του; Παίζει κι αυτό, αλλά λειτουργεί σαν συμπλήρωμα σ' ένα ατελείωτο βιογραφικό σημείωμα! Το αποτέλεσμα καταλήγει καρικατούρα και ηθογραφία από παλιό ελληνικό σινεμά. Χωρίς ρυθμό. Χωρίς κορυφώσεις. Χωρίς συγκρούσεις. Χωρίς βιωμένα αισθήματα.
Χωρίς περιπέτεια. Χωρίς εκτυφλωτικές λάμψεις. Χωρίς ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Χωρίς ερμηνευτικές επιδόσεις. Ας πούμε, ποιος ο χαρακτήρας του ήρωα που υποδύεται ο Άκης Σακελλαρίου; Βιβλιοθηκάριος; Μα αυτό είναι επάγγελμα και καθόλου χαρακτήρας. Και τι ακριβώς εξυπηρετεί η σύντομη και εντελώς σχηματική εμφάνιση του «βιβλικού» Λάκη Λαζόπουλου; Του λαϊκού Ποσειδώνα;
Αν κοντά σε όλα αυτά προσθέσεις τη βαριεστημένη Κατρίν Ντενέβ και τον γραφικό Τζον Κλιζ, τότε λαμβάνεις μετάλλαξη συνταγής: το χαβιάρι ως φασολάδα ελληνική! Βαθμοί 3″
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ