"Δεν με νοιάζει να λέω "είμαι αυτή". Αν με αναγνωρίζουν στο τέλος της παράστασης, κάτι δεν έχω κάνει καλά" εξηγεί η Λουκία Μιχαλοπούλου.
Η Λουκία Μιχαλοπούλου έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, αυτή την εβδομάδα, στο ένθετο Real life και τη δημοσιογράφο Νίκη Κώτσου. Μέσα σε όλα, μάλιστα, η γνωστή ηθοποιός αναφέρθηκε στις τηλεοπτικές προτάσεις που έχει αρνηθεί μέχρι σήμερα καθώς και την σκηνική της μεταμόρφωση.
Έχετε απορρίψει και τηλεοπτικές προτάσεις…
Βέβαια. Με μεγάλο σεβασμό στην τηλεόραση, γιατί είναι απαιτητικό μέσο, αλλά οι ρυθμοί της είναι πολύ διαφορετικοί. Εγώ δεν μπορώ να κάνω πολλά ταυτόχρονα. Φέτος, όμως, ολοκλήρωσα μια σειρά που με κάνει υπερήφανη. “Οι αθώοι” του. Κουτελιδάκη, σε σενάριο Ελένης Ζιώγα, βασισμένη στον “Κατάδικο” του Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Γυρίσαμε 16 επεισόδια σε σχεδόν έναν χρόνο. Ο ρόλος μου, η Στεφανία, είναι μια χήρα που ζει ελεύθερα, σχεδόν σαν ξωτικό. Μια γυναίκα που διαπερνά εποχές. Ο ρόλος μου είναι λίγο σαν τη Μαρία τη Μαγδαληνή. Εμπλέκεται με τον βασικό πρωταγωνιστή, τον Πέτρο, που τον υποδύεται ο Γιάννης Νιάρρος. Έχουν μια πολύ ιδιαίτερη σχέση.
Η αναγνώριση, τα βραβεία δεν σας αφορούν;
Τα βραβεία είναι αλλού. Ό,τι συνέβη στην Επίδαυρο ήταν βραβείο. Είναι το μεγαλύτερο βραβείο που μου έχει δοθεί.
Πολλοί λένε πως αλλάζετε κυριολεκτικά δέρμα επί σκηνής, γίνεστε άλλος άνθρωπος κάθε φορά.
Αυτό το θέατρο μού αρέσει. Ίσως γιατί δεν προβάλλω κάποια συγκεκριμένη εικόνα στην προσωπική μου ζωή. Όταν υπηρετείς μια σταθερή ταυτότητα, εγκλωβίζεσαι. Δεν με νοιάζει να λέω “είμαι αυτή”. Αν με αναγνωρίζουν στο τέλος της παράστασης, κάτι δεν έχω κάνει καλά.
Πηγή εικόνας: NDP Photo
