Έφη Οικονομάκη: «Έπεσαν τα μαλλιά μου, τα φρύδια, τα ματόκλαδα σαν χαρτοπόλεμος! Τα βλέμματα των γύρω σου γράφουν τη λέξη καρκίνος»

Έφη Οικονομάκη

«Μετά τις τελευταίες χημειοθεραπείες ήμουν βομβαρδισμένο τοπίο, με έσπρωχναν με το καροτσάκι για να κάνω ακτινοβολίες! Αυτή τη στιγμή με τον καρκίνο είμαστε 1-0».

Η Έφη Οικονομάκη συγκλόνισε με την περιγραφή της για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε από την περιπέτειά της με τον καρκίνο. Η τραγουδίστρια και ηθοποιός εξομολογήθηκε στην Ζήνα Κουτσελίνη και τα λόγια της προκαλούν ρίγη συγκίνησης.

Ήμουν βομβαρδισμένο τοπίο

[dfp_ads id=236982]

«Ο καρκίνος έρχεται στη ζωή για να σε βάλει στη θέση σου και με έβαλε. Σε καλεί σε μια μονομαχία που πολλές φορές είναι άνιση. Με τον καρκίνο δεν πλήττεις ποτέ, κάθε μέρα ξημερώνει άλλη μέρα. Έμαθα να τον σέβομαι, έμαθα ότι δεν είναι ανίκητος καθώς τον πάλευα. Είναι όμως μια έξυπνη ασθένεια η οποία δεν ακολουθεί κανόνες, είναι λίγο μπαμπεσάκος, βρίσκει δηλαδή παρακαμπτήριες οδούς. Όσο αυτός εξελίσσεται, τόσο πρέπει να αντισταθείς εσύ. Μετά τις τελευταίες χημειοθεραπείες ήμουν βομβαρδισμένο τοπίο, με έσπρωχναν με το καροτσάκι για να κάνω ακτινοβολίες! Αυτή τη στιγμή με τον καρκίνο είμαστε 1-0».

Τον καρκίνο τον παντρεύεσαι.

«Η στάμπα αυτής της ασθένειας δεν σε αφήνει. Κάθε φορά που περνάς από έναν καθρέφτη σου θυμίζει ότι εδώ είμαι, είμαι παρών. Έπεσαν τα μαλλιά μου, τα φρύδια, τα ματόκλαδα σαν χαρτοπόλεμος. Το δέρμα λεπταίνει και γίνεται σαν χαρτί. Όταν πήγα για ακτινοβολίες έπαθα εγκαύματα. Το στόμα σου γίνεται μια πικρή φαρμακαποθήκη και δεν υπάρχουν πια γεύσεις. Τα βλέμματα των γύρω σου όταν φορά μαντίλι ή περούκα, παντού γράφουν τη λέξη καρκίνος».