«Τη μέρα που ήρθε η Βουγιουκλάκη στο σπίτι, έγινε χαμός! Σταμάτησε στο περίπτερο…»

Αλίκη Βουγιουκλάκη

Απίστευτη εξομολόγηση για τη μεγάλη μας ηθοποιό!

Για τον σπουδαίο συνθέτη, τραγουδιστή και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού, Γιώργο Ζαμπέτα, έδωσε συνέντευξη η κόρη του, Κατερίνα Ζαμπέτα στο περιοδικό DownTown και τον Πάνο Ζόγκα. Μεταξύ άλλων μοιράστηκε και μία άγνωστη μέχρι τώρα ιστορία για την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Τι θυμάσαι από τη μέρα που ήρθε η Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σπίτι σας στο Αιγάλεω;

Είχε γίνει χαμός. Είχε έρθει πιο πριν ο Παπαμιχαήλ. Όταν σταμάτησε η Αλίκη στο περίπτερο να ρωτήσει πού είναι το σπίτι του Ζαμπέτα, δόθηκε σήμα σε όλο το Αιγάλεω. Την περιμέναμε στο σπίτι η μάνα μου, η θεία μου η Νότα, χαμός. Έξω από το σπίτι ήταν σαν προεκλογική διαδήλωση. Τα παιδιά στο σχολείο που ήταν ακριβώς δίπλα στο σπίτι μας είχαν βγει από τις τάξεις, κρεμόντουσαν στις μάντρες και τραγουδάγανε.

Η δόξα του Ζαμπέτα δεν μεταφραζόταν οικονομικά.

Ο πατέρας μου δεν έπαιρνε λεφτά από τις ταινίες. Το μόνο που ζητούσε ήταν να μπαίνει το όνομά του στις αφίσες. Θεωρούσε ότι διαφημιζόταν από τον κινηματογράφο. «Αφού τους αρέσει να βλέπουν τη φάτσα μου, γιατί να μην το κάνω». Και ήταν και πολύ δοτικός ως άνθρωπος. Αν έβλεπε σε κάποιον κάτι, τον βοηθούσε. Έβγαλε πολλούς. Τη Μοσχολιού, τον Πάριο, τη Μανταλένα, τη Ροδά, τον Μητσιά. Όλοι έρχονταν στο σπίτι για να τους γράψει τραγούδια. Πολλή δόξα.

Αλίκη Βουγιουκλάκη

Ένα άλλο αξιοσημείωτο είναι ότι κράτησε την οικογένεια του ενωμένη. Κάτι δύσκολο για έναν άνθρωπο που δουλεύει τη νύχτα.

Αστειεύεσαι; Τον άφησε η μάνα μου; Τον είχε συνέχεια από κοντά. Δεν μπορούσε ο πατέρας μου χωρίς τη μάνα μου. Ήταν η «απαραίτητη του». Θα σου δώσω να καταλάβεις πώς λειτουργεί η «απαραίτητη». Αυτά τα άτομα σαν τον πατέρα μου είναι ιδιαίτερα χαρισματικά και ζουν σε άλλο κόσμο. Μπορούσες να ζητήσεις από τον πατέρα μου να γράψει ένα τραγούδι αλλά, αν του έλεγες να πάει να πληρώσει τον λογαριασμό της ΔΕΗ, τρελαινόταν. Δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. Μην του έλεγες «χάλασε η πρίζα», τα έχανε. Στα πρακτικά θέματα χανόταν ο πατέρας μου. Και εκεί μπαίνει «απαραίτητη» γυναίκα να τους βάζει σε κάποια όρια.