Σοφία Μουτίδου: «Ο θάνατος με χτύπησε πολύ άσχημα…»

Η Σοφία Μουτίδου εξομολογείται σε συνέντευξη της στο περιοδικό Λοιπόν και στην Ρενέ Σαραντινού για τους θανάτους που την πλήγωσαν.
«Η μαμά μου δεν πρόλαβε να με δει, την «έχασα». Ο μπαμπάς μου, ναι, είναι πολύ χαρούμενος που με αυτό που κατάφερα. Η μητέρα μου «χάθηκε» όταν ήμουν 20 χρονών, «έφυγε» στα 53 της. Αυτό ήταν ένα πολύ ισχυρό πλήγμα επηρεάστηκαν όλα. Δεν άλλαξα, αν κι εμένα ο θάνατος με χτύπησε πολύ άσχημα: πρώτα η μαμά μου, μετά ο μπαμπάς της Δήμητρας… Δεν «έχασα» πρώτα γιαγιάδες. Επηρεάστηκα, έγινα συναισθηματική, γιατί χτυπήθηκα και πληγώθηκα πολύ νωρίς.

Είχες «ατσαλώσει» κάποια συναισθήματα με το χαμό της μητέρας σου;
Μπα, όχι… Δεν τα καταφέρνεις ποτέ να «διδαχθείς» από τον προηγούμενο θάνατο.

Ο χαμός της μητέρας σου και ο χαμός του συντρόφου σου…
…είναι ανάλογα τη σχέση που υπήρχε… Ήμουν πάρα πολύ δεμένη και με τους δυο ανθρώπους που «έχασα». Ήμασταν ένα και με τους δύο. «Χάσαμε» και την πεθερά μου, κι αυτός ήταν άλλος θάνατος που με έπληξε. Ήμουν εξαιρετικά δεμένη και με τους τρεις ανθρώπους που «έχασα». Ήταν από τις δυσκολότερες στιγμές που βίωσα.

Χρειάστηκες τη βοήθεια κάποιου ειδικού ή κατάφερες να «ξεπεράσεις» μόνη σου κάποια πράγματα;
Έχουμε επισκεφθεί τη «Μέριμνα», έναν οργανισμό που διαχειρίζεται το πένθος, παρέχουν ψυχολογική στήριξη.

Άλλο γάμο έχεις σκεφτεί να κάνεις;
Όχι, είμαι κάθετη στο γάμο και στο παιδί. Η συντροφικότητα παίζει τεράστιο ρόλο στη ζωή μου, αλλά δεν χρειάζεται να είναι καλυμμένη με γάμο. Αν έχεις έναν άνθρωπο να σε αγαπάει, να σε βοηθάει, να σε φροντίζει, αν έχει τρυφερότητα, σ’ εσένα, ποιο σύμφωνο συμβίωσης, τι να κάνω, ή το γάμο; Ο γάμος που έκανα, μη φανταστείς, ήμασταν και οι δυο τελείως αλήτρες, δεν έγινε για κάποιο κοινωνικό λόγο, έγινε εντελώς για χαβαλέ. Ήμασταν αλήτρες, δεν ήμασταν άνθρωποι να κάνουμε οικογένεια και σπίτι, ήταν πολύ περίεργο όλο το …πακέτο, έτυχε κι έγινε. Ούτε εγώ ούτε ο Θόδωρος είχαμε ποτέ στόχο να το κάνουμε και να παντρευτούμε, δεν ήταν κάτι που επιδιώκαμε.

Ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής σου;
Ναι ήταν τεράστιος έρωτας, αλλά δεν τον κλείσαμε με γάμο γι’ αυτό, για πλάκα τον κλείσαμε με γάμο, για τον χαβαλέ του γάμου, της τελετής, όχι του θεσμού.