Κωνσταντίνα Μιχαήλ: «Έχουμε γεμίσει εξτένσιον και τσίχλα στην τηλεόραση»

Οι δύσκολες στιγμές στη ζωή της...

Η ηθοποιός υποδύεται την Φρόσω στη νέα σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη «Εθνική Ελλάδος» και με αφορμή το νέο της ρόλο μίλησε στο «Βήμα της Κυριακής» και στην Αφροδίτη Γραμμέλη για τις δύσκολες στιγμές στη ζωή της αλλά και την τηλεόραση

Πόσο σας αφορά το μότο το οποίο υιοθετείτε στη σειρά και λέει ότι ίσως στις ακραίες καταστάσεις η λύση να βρίσκεται στα πιο απίθανα μέρη και όχι εκεί που ψάχνουμε συνήθως;

Όταν βρέθηκα σε δύσκολη κατάσταση στη ζωή μου, όταν δεν έβρισκα ευκαιρίες, δεν άνοιγε τίποτα ούτε επαγγελματικά ούτε προσωπικά και έβλεπα ότι όλη αυτή η κατάσταση άρχιζε να με επηρεάζει όπως και η καθημερινότητα και η κατάσταση στη χώρα, ένιωσα πως όλο αυτό δεν οδηγούσε πουθενά. Προτίμησα να μην ακολουθήσω το δρόμο της ψυχοθεραπείας. Έβρισκα πράγματα τα οποία με έκαναν να φεύγω εντελώς από την καθημερινότητα, αποφάσισα να ασχολούμαι με το σώμα και όλο αυτό με οδηγούσε παρακάτω. Για παράδειγμα, όταν ήμουν νεότερη σπούδαζα Θεολογία, την οποία εγκατέλειψα για να γίνω ηθοποιός. Όταν η δουλειά μου δεν πήγαινε καλά, αποφάσισα να ξαναγυρίσω στη σχολή μου και να πάρω το πτυχίο μου και ίσως αν τα κατάφερνά, να πήγαινα παρακάτω, να έκανα και μεταπτυχιακό. Ξαναέγινα φοιτήτρια και διάβαζα πάλι για πράγματα όπως η αρχή και το τέλος του κόσμου. Έγραφα, διάβαζα, είχα κασετίνα και έπαιρνα το λεωφορείο. Δεν σκεφτόμουν τα υπόλοιπα και επέστρεψα σε αυτό που έκανα όταν ήμουν μικρή. Έτσι κάπως λειτουργεί και το «κέρλιγνκ»,  σε βγάζει από το κυνήγι των χρημάτων, τη ματαιοδοξία και όλα όσα σε απασχολούν την εποχή που απογειώνετσαι ως επαγγελματίας και ως άνθρωπος.

Σας βοήθησε η τηλεόραση;

Δεν μπορεί να βοηθήσει. Είναι ένα χρηστικό μέσο το οποίο πρέπει να προσέχουμε πως το κάνουμε, ειδάλλως θα φτιάξουμε ανθρώπους τέρατα. Εμείς πρέπει να τη βοηθήσουμε αν θέλουμε να πάει παρακάτω η τηλεόραση, να προσέχουμε πως κάνουμε τη δουλειά μας. Είναι επικίνδυνο μέσο.

Τι κινδύνους έχει;

Επειδή όλοι βλέπουν τηλεόραση, πρέπει ναπροσέχουμε τι δείχνουμε. Πολλοί περιμένουν να μορφωθούν, άλλοι φοβούνται, ό,τι μας λένε το χάφτουμε, έχουμε γίνει πολίτες με δικαιώματα αλλά χωρίς υποχρεώσεις. Παιδιά που δεν τα πήγαιναν καλά στο σχολείο έκαναν τηλεόραση. Η τηλεόραση φρενάρει την αισθητική και την κρίση σου. Έχουμε γεμίσει εξτένσιον και τσίχλα. Δεν είναι έτσι η ζωή.