Γιώργος Ζένιος: «Υπήρξαν συνάδελφοι που έρχονταν…»

Ο Διαμαντής του «Μπρούσκο» αποκαλύπτει...

Για 44 χρόνια, η καριέρα του είχε προτεραιότητα. Πλέον, ο Γιώργος Ζένιος βάζει πάνω απ’ όλα τα εγγόνια του. Ο Διαμαντής του «Μπρούσκο» μίλησε στο Down Town Κύπρου και στην Κωνσταντίνα Γεωργίου.

Νομίζετε ότι είστε δύσκολος άνθρωπος;
Ναι. Ήμουν λίγο περισσότερο αυστηρός με τα παιδιά μου απ’ ό,τι έπρεπε. Ίσως γι’ αυτό είμαι τόσο ελαστικός με τα εγγόνια μου. Στη δουλειά μου, πάλι, είμαι πολύ ιδιότροπος. Είμαι τελειομανής κι αυτό είναι λάθος. Κανείς δεν είναι τέλειος.

Είστε απαιτητικός με τους συναδέλφους σας; 
Ναι. Υπήρξαν συνάδελφοι που έρχονταν αδιάβαστοι, αλλά όχι στις σκηνές που είχαν μαζί μου. Κάποιες φορές, αναγκάστηκα να πω σε συνάδελφο: «Εγώ φεύγω. Πάω Λεμεσό κι όταν γίνεις επαγγελματίας και μάθεις τα λόγια σου, τηλεφώνα μου να έρθω, να κάνουμε τη σκηνή μας». Δεν θα ξεχάσω κάτι που μου είχε συμβεί πριν χρόνια στην Αγγλία, όταν είχα έναν πολύ μικρό ρόλο σε μια κινηματογραφική ταινία. Είχα ραντεβού για μακιγιάζ στις 04:30 κι εγώ έκατσα στην καρέκλα στις 04:35 γιατί το σπίτι μου απείχε ενάμιση ώρα από εκεί που γινόταν το γύρισμα. Ήρθε ο παραγωγός και με έδιωξε. Μπορεί να άργησα μόνο πέντε λεπτά, αλλά με περίμεναν 50 άτομα. Αυτό το έχω πάντα στο μυαλό μου και σε κάθε γύρισμα πάω μισή ώρα νωρίτερα. Να προλάβω να πιω τον καφέ μου και να προβάρω τα λόγια μου με τον συνάδελφο που έχουμε μαζί σκηνή. Ορισμένοι με θεωρούν ιδιότροπο. Τους εξηγώ πως δεν είναι θέμα ιδιοτροπίας, αλλά πρέπει να σέβονται το συνεργείο. Δεν είναι ζώα, να τους περιμένουν να κάνουν μια σκηνή 15 φορές επειδή δεν έμαθαν τα λόγια τους. Εμείς στο «Μπρούσκο», του ΑΝΤ1, είμαστε τυχεροί. Έχουμε δυο καταπληκτικούς σκηνοθέτες. Τον Αντρέα Γεωργίου και τον Ελλαδίτη, Στάμο Τσάμη.

Γι’ αυτό συνεχίζετε για τρίτη χρονιά με τη σειρά;
Πριν χρόνια, έκανα στο ΡΙΚ το έργο «Ο γαμπρός της λευτεριάς». Είχα μια σκηνή, που χαστούκιζα έναν μικρό, γύρω στα δέκα. Όταν τελειώσαμε, επειδή αντιλήφθηκα πως άθελά μου τον χαστούκισα δυνατά, τον πλησίασα και τον ρώτησα τι θα γίνει όταν μεγαλώσει. Μου απάντησε: «Θέλω να γίνω ηθοποιός σαν εσάς». Εγώ τον συμβούλεψα να μάθει γράμματα και να αφήσει την υποκριτική. Αυτό το αγόρι ήταν ο Αντρέας Γεωργίου. Πραγματικά, αυτό το παιδί έχει τρομερή φαντασία. Για μένα, χαραμίζεται εδώ. Πρέπει να φύγει στο εξωτερικό. Η επιτυχία λοιπόν του «Μπρούσκο», βασίζεται στον Αντρέα και στον Στάμο, που είναι επίσης εξαιρετικός στη δουλειά του, καθώς και στο καλό σενάριο.