Χρήστος Φερεντίνος:”Δούλευα σε ταμείο στον ιππόδρομο”

“Αισθανόμουν πάντα ότι με τον τρόπο που επικοινωνούσα οι άλλοι ένιωθαν άνετα μαζί μου..”

Ο Χρήστος Φερεντίνος μίλησε στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Άρη Καβατζίκη και θυμήθηκε πως ξεκίνησε η καριέρα του στο χώρο της τηλεόρασης, που φέτος μετράει 21 χρόνια.

Αν κάνετε ένα δυνατό φλας- μπακ, ποια στιγμή της πορείας σας, έρχεται κατευθείαν στο μυαλό σας;Με την κάμερα στο χέρι,το πρώτο ρεπορτάζ που έκανα στους δρόμους της Αθήνας.Ήταν εποχή εκλογών,για το Άκου να δεις στον Σκάϊ.Είχα μεταφέρει στην τηλεόραση το ραδιοφωνικό “Ότι βρέξει ας κατεβάσει”’οπως μου είχαν ζητήσει. ‘Εκείνη η πρώτη εκπομπή, είναι έντονα χαραγμένη μέσα μου.

Γιατί εγκαταλείψατε τις σπουδές σας στη Νομική;Γιατί βρήκα πολύ ενδιαφέρον αυτό που έκανα. Το πανεπιστήμιο με κούραζε.Με το που βρήκα διέξοδο στο ραδιόφωνο,στον 9,84 συγκεκριμένα, εγκατέλειψα την Νομική, η οποία σημειωτέων ήταν δική μου επιλογή και όχι των γονιών μου. Επιπλέον δεν έζησα φοιτητική ζωή, καθώς πέρασα Αθήνα και εμείς μέναμε Εξάρχεια. Ίσως αν φοιτούσα σε άλλη πόλη να ήταν διαφορετικά.

Εσείς αρχίσατε να χτυπάτε πόρτες; Δούλευα σε ταμείο στον ιππόδρομο περιστασιακά για το χαρτζιλίκι μου και παράλληλα σπούδαζα. Έτυχε να δουλεύω με την Αλεξάνδρα Τσόλκα,δημοσιογράφος σήμερα. Μάθαμε ότι γίνονταν σεμινάριο στον 9,84. Πέρασα βράδυ από εκεί,ήταν τότε αρχισυντάκτης στο δελτίο στη βραδινή ζώνη ο Γιώργος Αυτιάς. Μου είπε να περάράσω εκ μέρους του από το σταθμό το επόμενο πρωί και να μιλήσω με τον Στάμο Ζούλα. Έτσι ξεκίνησα.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο δυνατό σας στοιχείο για αυτήν τη δουλειά;Το ότι όταν μιλάω με κάποιον τον κάνω να νιώθει φυσιολογικά και να μου μιλάει ανθρώπινα. Να μη βαραίνει, να ξεχνάει την κάμερα. Αισθανόμουν πάντα ότι με τον τρόπο που επικοινωνούσα , οι άλλοι ενιωθαν άνετα μαζί μου . Ακόμα και οι πιο στριφνοί.