Τι είχε γράψει ο Γιώργος Λεμπέσης για Αλίκη, Τζένη και Αλεξανδράκη

Ο  θεατρικός επιχειρηματίας είχε γράψει στο βιβλίο του (είχε κυκλοφορήσει πριν από τρία χρόνια από τις εκδόσεις  Λιβάνη) για την Τζένη Καρέζη «Της άρεσε το φαγητό. Ήταν το μεγαλύτερο πιρούνι της Ελλάδας, έτσι την έλεγα εγώ. Ακόμη είχε μεγάλη αδυναμία στο τσιγάρο και δεν διανοήθηκε ποτέ να το κόψει. Επίσης είχε μεγάλη αδυναμία στο συκώτι της πάπιας και στα λουκουμάκια. Παιδικά κατάλοιπα, τα οποία διατηρούσε ζωντανά στη μνήμη της, τα λουκουμάκια και την τυρόπιτα κουρού, που έπαιρνε κι έτρωγε κάθε μέρα, όταν ήταν παιδάκι, από του Τερκενλή στη Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, είχε το ιδίωμα, όταν έπαιρνε δύο – τρία κιλά, και ήταν όρθια, να χτυπά με τις παλάμες της τους γοφούς της, σαν να μπορούσαν τα κιλά να φύγουν. Αυτά επί των ημερών μου.»

Για την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Είχε μεγάλη αδυναμία στο ψωμί και στο τυρί, αλλά από ένα ορισμένο τυράδικο και φούρνο, που της έφερνα μόνο εγώ! Επίσης είχε πολύ μεγάλη αδυναμία στο ξενύχτι. Ήταν αδύνατον να κοιμηθεί πριν από τις έξι το πρωί. Είχε μεγάλη αδυναμία στο ποιοτικό θέατρο, αλλά κάθε φορά που δοκίμαζε να κάνει έτρωγε τα μούτρα της. Ο κόσμος κλώτσαγε και την ήθελε όπως την ήξερε. Γι’ αυτό δεν την ακολούθησε ποτέ, σε κάθε δοκιμή που έκανε, από την «Κλεοπάτρα» στο Ρεξ ως τη «Φιλουμένα» στο θέατρό της. Ήταν καταδικασμένη, κι αυτό ήταν κατά κάποιον τρόπο σαν κατάρα».

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης, από την άλλη, είχε μεγάλη αδυναμία στα πουράκια του, στη μακαρονάδα, γενικά στις γυναίκες και ειδικά στη Νόνικα Γαληνέα.

Ο ίδιος είχε πει για τον Σταμάτη Φασουλή σε συνέντευξή του στο Βήμα το ’99 ότι «είναι πολύ καλός σκηνοθέτης, μέτριος ηθοποιός και κακός άνθρωπος».