Γιάννης Μπέζος: «Αρκετά με τους απατεώνες και τους κομπιναδόρους, που μας έφτασαν εώς εδώ!»

Ο ηθοποιός Γιάννης Μπέζος φορά τη στολή, το καπέλο με το λοφίο και το σπαθί του αποστράτηγου στρατηγού Λάμπρου Δεκαβάλλα για τις ανάγκες του έργου «Ένας ήρωας με παντούφλες».. Mε αφορμή τη θεατρική παράσταση, μίλησε στον Βασίλη Μπουζιώτη και στην εφημερίδα REAL.

Οι κομπιναδόροι και οι ανήθικοι τους οποίους καυτηριάζουν οι Αλέκος Σακελλάριος και Χρήστος Γιαννακόπουλος στο έργο τους «Ένας ήρωας με παντόφλες» υπάρχουν και σήμερα γύρω μας;

Υπήρχαν, υπάρχουν και δυστυχώς θα υπάρχουν. Οι αριβίστες, οι επιτήδειοι που ξεπουλάνε τα πάντα, ακόμα και την ίδια την πατρίδα τους, προκειμένου να τσεπώσουν εκατομμύρια από τον δημόσιο κορβανά και να «φτιαχτούν» με σωρεία από κομπίνες και «βρόμικες» δουλειές εις βάρος των εύπιστων και ηθικών ανθρώπων, ήταν και είναι μια μεγάλη πληγή. Σε αυτό το αριστουργηματικό έργο του, το γερό συγγραφικό δίδυμο κάνει βιτριολική κριτική στη φάρα αυτή – γιατί πρόκειται για μια άθλια φάρα! – σε όλα αυτά τα ανθρωπάρια, τους υπανθρώπους που για να «πιάσουν την καλή» δεν σταματάνε πουθενά και φτάνουν να γίνουν μέχρι και πατριδοκάπηλοι. Πόσο θλιβερά – για να μην πω εφιαλτικά – επίκαιρο είναι αυτό το έργο. Κοίτα γύρω μας, αυτά τα μιάσματα είναι πανέτοιμα να μην αφήσουν τίποτα όρθιο πια.

Από τη μία οι ήρωες, από την άλλη οι απατεώνες. Απατεώνες υπάρχουν παντού γύρω μας. Ήρωες;

Υπάρχουν και αυτό θέλω να καταδείξω με την επιλογή του συγκεκριμένου έργου. Αρκετά με τους απατεώνες και τους κομπιναδόρους, που μας έφτασαν εώς εδώ! Υπάρχουν αμέτρητα «λαμόγια», αλλά υπάρχουν και ήρωες. Και θέλω να δώσω τον λόγο σ'αυτούς μέσα από τον Λάμπρο Δεκαβάλλα. Να δείξω ότι οι απατεώνες που τότε ήταν «μαυραγορίτες και τώρα είναι φίρμες – σελέμπριτις», τρομάρα τους – πρέπει να μπούνε όλοι μέσα κι όχι επιλεκτικά ένας – δύο και να ριχτεί φως στους αληθινούς ήρωες της ζωής.

Μίλησες για σελέμπριτις και θέλω να σε ρωτήσεω για την κατάρρευση του lifestyle…

Ήταν σαθρό όλο αυτό και γκρεμίστηκε όπως του άξιζε, για να μείνει πίσω μόνο μια σκόνη. Το θυμόμαστε και γελάμε, δεν το θυμόμαστε και λέμε: «Κοίτα τι χάσαμε». Λέμε: «Το χάσαμε και ησυχάσαμε». Γιατί το «δήθεν» πάντα γκρεμίζεται στο τέλος. Αν δεν υπάρχουν θεμέλια και βάσεις, αν δεν υπάρχουν θεμέλια και βάσεις, αν δεν υπάρχει αξία, όλα γίνονται σκόνη. Ενώ ο ήρωας, ο όποιος ήρωας, όσο παραγκωνισμένος και αν είναι όσο και στην «απ' έξω» να τον αφήνουν, «γράφει ιστορία». Ο Δεκαβάλλας ήταν ήρωας στον πόλεμο, αλλά ήταν ήρωας στη ζωή, γιατί αντιτάχθηκε στην απατεωνιά και τους κλότσησε όλους όπως τους έπρεπε. Και αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς: να δώσουμε ισχυρή κλοτσιά στα «λαμόγια» και τους απατεώνες που οδήγησαν μια ολόκληρη χώρα στην καταστροφή.

Διαβάστε ακόμα:

Γιάννης Μπέζος: «Αυτό με το γιουχάισμα και άγριο είναι και ύποπτο…»

«Δεν μπορούμε να παίζουμε για την τιμή των όπλων»!

Γιάννης Μπέζος: Θεωρώ ότι το «Κάτω Παρτάλι» έκανε επιτυχία γιατί…